Portfolio

Als journalist en tekstschrijver heb ik artikelen en teksten geschreven voor onder andere:

Hieronder vind je een bloemlezing van mijn journalistieke werk. Van achtergrondverhalen en interviews, tot reportages en opiniestukken.

Achtergrondverhalen & reportages

Tegen de stroom in – OneWorld Magazine
Op weinig plekken wordt meer menselijke energie verbruikt dan in het walhalla van de calorieënknallers: de sportschool. Waarom draaien de meeste gyms dan nog altijd voor 100 procent op stroom uit het net? Lees hier het hele artikel.

De worsteling met de pangasius – OneWorld.nl
Zo wit als een pangasiusfilet in het vries- en koelvak van de Jumbo of Albert Heijn ligt, zo besmeurd is haar imago. Hoe een succesverhaal via een voedselrel uitmondde in een bos vol keurmerken en certificeringen en het fenomeen ‘pangasiusexcursie’. Lees hier het hele artikel.

De pot op met drinkwater – OneWorld Magazine, OneWorld.nl
“Doe die kraan dicht, je verspilt kostbaar drinkwater”, schreeuwde mijn moeder vroeger als ik water onnodig de gootsteen in liet stromen. Ondertussen gaat er nog veel meer ‘kostbaar water’ linea recta het riool in na een toiletbezoek. Kan dat niet anders? Lees hier het hele artikel.

Door de bomen de CO2 niet meer zien – OneWorld Magazine, OneWorld.nl
Nu het nieuwe klimaatakkoord de vervuilende luchtvaart nog steeds links laat liggen, blijft de vraag voor mij als bewuste reiziger hoe ik de uitstoot van mijn vliegreis compenseer. Maar een boom laten planten om mijn CO2-zonde af te kopen, (hoe) werkt dat eigenlijk? Lees hier het hele artikel.

Kunnen we wonen op zee? – OneWorld Magazine, OneWorld.nl
Vergeet Mars, woestijnen of kilometershoge flatgebouwen, in de toekomst wonen we op zee. Als het aan de Nederlandse pioniers Frits Schoute en Rutger de Graaf ligt, zijn drijvende steden binnen twintig jaar de realiteit. Lees hier het hele artikel.

Interviews

Roland Duong – OneWorld Magazine
Hij noemt zichzelf meer activist dan journalist, en met zijn tv-programma over de wereld achter spotgoedkope spullen bereikt Roland Duong een groot publiek. “Gelukkig deel ik mijn idealen voor een duurzamer wereld met steeds meer mensen.” Lees hier het hele interview.

Nesim El Ahmadi – OneWorld Magazine
Presentator, rapper en vlogger Nesim El Ahmadi reageert liever positief op xenofobe uitspraken. “Als je haat met haat bestrijdt, ben je geen haar beter dan de haatzaaier.” Lees hier het hele interview.

Özcan Akyol – OneWorld Magazine
Schrijver Özcan Akyol wordt steeds vaker opgeroepen om te vertellen waar het nou heen moet, met die ‘nederturken’. “De politiek hier heeft jaren zitten slapen.” Lees hier het hele interview.

Marijn Frank – OneWorld Magazine
Marijn Frank onderzocht haar ‘vleesverslaving’ in haar film Vleesverlangen en presenteert tv-programma Keuringsdienst van Waarde. “Een boer met een megastal is ook gewoon bezorgd om z’n beesten en inkomen.” Lees hier het hele interview.

Saradindu Bhaduri – OneWorld Magazine, Universiteit Leiden/Delft/Erasmus
Ze bestaan al op grote schaal in India en moeten ook de rest van de wereld veroveren: frugal innovaties. De Indiase professor Saradindu Bhaduri legt uit hoe uit noodzaak geboren producten de armsten op aarde helpen. Lees hier het hele artikel.

Arjen Hoekstra – OneWorld.nl
Een paar minuten minder douchen per dag? Daarmee los je de wereldwijde waterschaarste niet op, zegt ‘mister water footprint’ Arjen Hoekstra. Minder vlees eten, dát heeft pas impact. Hij legt aan OneWorld uit hoe ons consumptiegedrag in Nederland bijdraagt aan wateruitputting in China en Mexico. Lees hier het hele interview.

Opinie

Column in OneWorld Magazine over seksueel geweld tegen vrouwen, maart 2016

Mannen onder elkaar

Alle vrouwen zijn kuthoeren. Allemaal. Dat leerde Hans Teeuwen mij in de eerste klas van de middelbare school via een cd met cabaretsketches. Ik wist toen ook wel dat dit in de categorie ‘humor om te lachen’ viel, maar de toon voor mijn pubertijd was gezet.

Op het schoolplein of bij de kluisjes sprak ik met vrienden soms over meisjes als PNO’tjes (potentiële neukobjecten) of Plorks (prachtig lichaam ongeloofl ijke rotkop). Want zo gaat dat op jeugdige leeftijd. Waar het hart vol van is, loopt de mond van over. Allemaal om te lachen. Onschuldig. Enige seksuele ervaring hadden we nog niet, dus waar we het eigenlijk over hadden, wisten we niet eens. Puberale testosteronbommetjes waren we – maar wel aardige – testosteronbommetjes. Al zeg ik ‘t zelf.

In de voetbalkleedkamers waar ik me tot mijn twintigste begaf, gold het thema ‘vrouwen en seks’ ook niet bepaald als een taboe. Van fi lmpjes over vrouwen die de meest vreemde voorwerpen uit verschillende lichaamsopeningen tevoorschijn toverden tot smeuïge anekdotes van onze keeper die zijn vriendin alle hoeken van de slaapkamer had laten zien. We lachten erom, allemaal, ook ik dus. Als ik diezelfde keeper een week later met z’n vriendin over straat zag lopen, had ik niet het idee dat hij haar daadwerkelijk ‘uit elkaar had getrokken’. Waarschijnlijk had hij haar met veel liefde en respect behandeld in bed.

Nu de media de laatste tijd vol staan met berichten over aanrandingen, verkrachtingen en andere geweldsdelicten tegen vrouwen, vraag ik me af hoe onschuldig al die schoolplein-, kleedkamer- en kroegpraat eigenlijk is. Ik schrok toen ik las dat meer dan een derde van de Nederlandse vrouwen met seksueel te maken heeft (gehad). Was het toch niet voor iedereen die flauwe kwajongenshumor? Had die keeper zijn vriendin dan weleens wat aangedaan? Een gezonde Hollandse man doet in deze geëmancipeerde tijden een vrouw toch geen kwaad?

Best vreemd dat mij pas na Keulen de vanzelfsprekendheid en het gemak opvalt waarmee wij mannen vandaag de dag de meest vulgaire filmpjes en foto’s in een WhatsApp-groep gooien, porno bekijken waarin vrouwen op niet zachtzinnige wijze gepenetreerd worden en soms over het andere geslacht praten alsof het louter een lustobject is. Ik heb me nooit echt gerealiseerd dat sommige beelden als ‘afspiegeling van de werkelijkheid’ kunnen worden opgevat en dat niet iedereen de knipoog achter een vrouwonvriendelijke grap begrijpt. Dat het vaak best grof en lang niet altijd leuk was, wist ik wel. Maar ook ik heb in de kleedkamer of kroeg nooit gezegd: “Jongens, kan het wat minder? Een beetje respect graag!” Het kwam niet eens bij me op.

15 jaar nadat mij ter ore kwam dat ‘alle vrouwen kuthoeren’ zijn, weet ik nog steeds dat Hans Teeuwen geen gelijk had. Al deed wat ik in de tussentijd allemaal heb gehoord in kleedkamers en voorbij heb zien komen op WhatsApp en Facebook anders vermoeden. Allemaal humor om te lachen, zo noemen wij mannen dat dan. Dat hoop ik dan maar. Toch mag het best een onsje minder. Ook dan valt er nog genoeg lol te beleven.

Ingezonden brief de Volkskrant, 21 juli 2016

De Graafschap

Op mijn 7de verjaardag werd ik in 1996 door mijn vader meegenomen naar De Graafschap-FC Volendam. Mijn eerste avondje Vijverberg, een stadion half in de bossen, met in de verte de geur van koeienstront en waar menig supporter op klompen de tribunes op wandelde. Sindsdien stroomt er blauw-wit bloed door mijn aderen. Inmiddels woon ik in Amsterdam en volg ik de club voornamelijk op afstand.

Afgelopen vrijdag oordeelde de rechter dat De Graafschap zich moet neerleggen bij degradatie en dat er volgend jaar geen negentiende club uitkomt in de eredivisie. Tot mijn grote verbazing en irritatie las ik dat de club zich aanvankelijk beraadde op vervolgstappen. Gelukkig heeft ze dinsdag besloten toch niet in beroep te gaan. Natuurlijk had ze gelijk dat er veel dingen niet deugen rond de licentie van FC Twente. Maar het enige dat een verder gevecht zou hebben opgeleverd, is beschadiging van het imago van die sympathieke club uit de Achterhoek.

Het imago dat toch al een deuk opliep door de incidenten (supporters vielen spelers van de tegenstander aan) na afloop van het play-offduel met Go Ahead Eagles, het duel dat de Graafschap op sportieve gronden degradeerde.

Het is al niet makkelijk om supporter te zijn van een club die bijna om het jaar van divisie verandert en waar je vaker huiswaarts keert na een nederlaag dan na een overwinning. Een in mijn ogen zinloos gevecht via de media en de rechtszaal hadden het er niet eenvoudiger op gemaakt.

Laat FC Twente en de KNVB de organisaties zijn waar de rest van Nederland met antipathie naar kijkt en berust in het feit dat je komend seizoen gewoon terecht in de Jupiler League speelt. Dan zullen de mensen volgend jaar mei weer blij zijn dat zo’n leuke volksclub als De Graafschap terugkeert in de eredivisie. D’ran, maar dan wel alleen op de Vijverberg.

Reactie op stelling De Waterspiegel, vakblad van de Nederlandse watersector, januari 2016

Stelling: Het Nederlands EU-voorzitterschap moet Nederland op de kaart zetten als kraanwaterland

‘Dat hangt ervan af hoe je de stelling interpreteert. Als met ‘op de kaart zetten’ wordt bedoeld dat we alleen moeten laten zien hoe goed en schoon het drinkwater is dat er dagelijks uit de Nederlandse kranen stroomt, bereik je denk ik weinig. Maar zodra we onze kennis en kunde gebruiken om andere landen te laten zien hoe belangrijk een (semi)publiek drinkwatersysteem is, dan sta ik vooraan bij de hekken om dit toe te juichen.

Bij OneWorld hebben we vorig jaar rond Wereldwaterdag de campagne #dankjewelvoorkraanwater gehouden. Met een ludiek filmpje wilden we laten zien hoe bijzonder het is dat we in Nederland elke dag goedkoop en drinkbaar water hebben, terwijl in landen om ons heen mensen de straat opgaan om te demonstreren voor hun recht op kraanwater. We mogen best dankbaar zijn dat het hier allemaal goed is geregeld en zo vanzelfsprekend is. Die campagne was vooral een bewustwordingsactie richting de Nederlander, veel impact buiten de landsgrenzen hadden we verder niet.

Juist een overheid kan die impact wel realiseren. Dus laat Rutte onder het genot van een glas Hollands kraanwater zijn Spaanse collega Rajoy maar overtuigen van het feit dat het privatiseren van de watervoorziening niet zo’n goed plan is. Of leg de Britse premier Cameron uit dat hun vrije markt niet goed uitkomt als het gaat om een basisgoed als drinkwater en hoe belangrijk het is om de leidingen te onderhouden zodat niet 30% van het water weglekt (zoals nu gebeurt in Groot Brittannië).

Trots zijn op je positie als een van de koplopers op het gebied van schoon en toegankelijk drinkwater mag zeker. Maar kaart dan ook de noodzaak aan bij andere landen en laat je gelden als voorvechter van het recht op goed kraanwater wereldwijd. Dan zet je je als land pas echt op de kaart.’

Overig in de media

Keuringsdienst van Waarde – Aflevering pangasius, 19 november 2015

Water bij de vis. De industrie doet het en de Keuringsdienst komt erachter. Een verhaal over sjoemelaars die je met droge ogen een plens water verkopen. Mag het een onsje meer zijn? Techniek staat voor niets. Een vis op het droge kun je bijna twee keer zo zwaar maken. Ingespoten pangasius. Voer voor de Keuringsdienst.

Mijn bijdrage is te zien vanaf minuut 12.48.